Op oudleerlingenreünies en ex-collegabijeenkomsten steevast dé vraag waarop mijn antwoord 'Ik verzorg de persrelaties voor IT-bedrijven' telkens weer meer dan één wenkbrouw doet fronsen. "Allé, Chris, IT ? Dat is toch niks voor jou? Zo ganse dagen op een scherm zitten kijken." is wat ik het vaakst als repliek krijg.
Jaren deed ik mijn best om uit te leggen dat ik mijn job allesbehalve saai vind, dat ik dagelijks wel wat meer aanspreekpartners heb dan mijn computerscherm en dat mijn klanten met heel boeiende projecten bezig zijn waar wij allemaal in ons dagdagelijkse leven gebruik van maken. Maar het mag niet baten: op het moment dat ik het 'saaie' woord IT laat vallen, verdwijnt de rest van mijn discours in dovemansoren.
En als u deze blog leest, ben ik ervan overtuigd dat u met hetzelfde probleem kampt.
Onlangs nog vertelde één van mijn klanten me dat hij het op familiereünies had opgegeven om uit te leggen wat hij nu precies voor de kost doet. Hij heeft zichzelf, na jaren proberen, omgedoopt tot 'verkoper', waardoor het ineens wel begrijpbaar wordt waarom hij met een firmawagen rijdt en veel in het buitenland vertoeft.
Ik heb het ondertussen ook half opgegeven, moet ik eerlijk zeggen. Het is veel makkelijker om gewoon te zeggen 'Ik werk voor een communicatiebureau'. Dat is dan weer 'wow', want daar maken ze reclame.
In opdracht van I Love IT, dat -in samenwerking met scholen en business experten-, onze jongeren probeert te enthousiasmeren voor IT, heb ik de afgelopen week een vierkoppig blogteam aangestuurd voor De CEO blogt op De Standaard. En ik moet zeggen dat ik er van genoten heb hun verhalen een week te volgen.
Ik herken hun uitdagingen, frustraties, hun pogingen om het verkeerde IT imago bij te schven, om vooral onze jeugd duidelijk te maken dat een IT-opleiding een ticket is tot een boeiende professionele carrière.
Neem er een kopje koffie bij en lees even mee....